حمام نواب یکی از تاریخیترین حمامهای شهر تهران است که در محدوده محله عودلاجان و بازارچه نایبالسلطنه (نزدیک گذر نواب) قرار دارد. این حمام در اواخر دوره قاجار و احتمالا با سرمایهگذاری یکی از رجال محلی ساخته شده است. در معماری حمام، عناصر کلاسیک حمامهای ایرانی همچون:
سربینه یا رختکن با سکوهای پیرامونی برای نشستن و تعویض لباس
میاندر (راهروی ارتباطی رختکن به گرمخانه)
گرمخانه شامل فضای اصلی شستشو، خزینه آب گرم و آب سرد
طاقها و گنبدهای کوچک بر فراز فضاها برای تهویه و تأمین نور طبیعی ،سردر آجری و ورودی سنتی به چشم میخورد.
این بنا در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۳ با شماره ۱۰۳۳۹ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
سازندگان
در پرونده ثبتی سازمان میراث فرهنگی (شماره ثبت ۱۰۳۳۹)، ذکر شده که این حمام به انتهای قاجار باز میگردد و سازنده آن “احتمالاً یکی از کسبه و معتمدین محلی” بوده، اما هیچگونه نام شخصی یا عنوان معماری خاص، درج نشده است.